ამონარიდები რეზო ინანიშვილის მოთხრობებიდან…
„არწივები ძირს არ ეშვებიან!” - (სიზმარი) – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„უადამიანოდ ყველაფერი ბრმაა”. – (მომღერალი სახლი)
* * *
„არავინ იმარჯვებს”… – რა საოცარი სათაურები იციან უცხოელებმა!” – (ტურები ჩირგვებში)
* * *
„ადამიანის ყვავილობა? როგორ იბერება კვირტობიდან რძის გადმონთქევამდე ძუძუნი ქალის, როგორ თრთიან და მღერიან მოსასვლელის მოსვლის სურვილით ბაგენი მისნი?!” – (დამალობანა ნიავთან)
* * *
„ალალმართალობა არასოდეს დაიკარგება”. – (დარეჯანი) – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ – პიანინოზე დაკვრა ინტელექტუალური სამუშაოა, სხვა ფასი აქვს ხალხის თვალში”. – (ჩვიდმეტი წლისანი)
* * *
„ – გაკაფეს, ბატონო, ყველაფერი. ათი-თხუთმეტი წელიწადი და ხე აღარ დარჩება, სიცხეში რომ თავი შეაფაროს შეწუხებულმა კაცმა. სულ დაიხრამება ეს ფერდობები, ნიაღვრები წაიღებს ყანებს, უტყეოდ რაღა ქართული სოფელი იქნება ჩვენი სოფელი”… – (კედელი)
* * *
„ცხოვრება ტანჯვაა! ცხოვრება წამებაა!” – (მერი)
* * *
„ – ავააი! ამოიგმინებს შვილებმკვდარი ქართველი დედაბერი და უცებ აშკარა ხდება, როგორ შეიქმნა მითი ექოზე. შავი სამოსის ქვეშ აღარაფერია დარჩენილი გარდა ამ გმინვისა”. – (გმინვა)
* * *
„მოკვდა მოხუცი პეტრე. ივანე, მისი ძმაკაცი, მისი კბილა, მშვიდად დაჰყრდნობია ჯოხს და მშვიდი თვალებით უყურებს ახალგაზრდების ტირილსა და ქოთქოთს”. – (ავტორი გენია.ჯი)