მიგელ დე სერვანტეს საავედრა წერდა…
„თუ სიყვარულის საგანი ღირსია ჩვენი ტრფობისა, მის მიერ მოყენებულ ტკივილს უდიდეს წყალობად უნდა ვთვლიდეთ და არა უბედურებად”. - (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„პირიან მევალეს გირაო ვერ შეაშინებს”.
* * *
„ხომ გაგინონიათ, შინ თუ პურის ყუა გიდევს, გარეთ ხაჭაპურს ნუ დაეძებო”.
* * *
„იმნაირი შვილები, რომლებსაც არაფერი ჩაუდენიათ ისეთი, რომ დედ-მამა სახოტბო სიტყვებით შეამკონ, – გინდ გყოლიათ და გინდა არა”.
* * *
„ოფლითა პირისა თქვენისაითა მოიპოვეთ პური თქვენიო – ეს ხომ ერთი საშინელი წყევლაა, რომლითაც უფალმა ღმერთმა შეაჩვენა ჩვენი წინაპრები”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„სიმაძღრე უფრო ასატანს ხდის უბედურებას”.
* * *
„თუმცა ჩემს სულში ღრმად გაუდგამს ფესვი სიმწარეს, სიდუხჭირეს და მწუხარებას, ჩემს არსებაში ჯერ კიდევ არ ჩამქრალა სიბრალული მოყვასთა უბედურების მიმართ”.
* * *
„ძლეულის ბედ-იღბალს გამარჯვებული ისე გადაწყვეტს ხოლმე, როგორც თვითონ მოეპრიანება”.
* * *
„უხმლოდ ბრძოლა სად გაგონილა?”
* * *
„მაგის დროც მოვა: დავმწიფდებით და ჩამოვცვივდებით”. – (ავტორი გენია.ჯი)