მიგელ დე სერვანტეს საავედრა წერდა…
„ვის რა ესაქმება, მე რომ ჩემი საკუთრება, როგორც მომეპრიანება, ისე მოვიხმარო?” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„მე ვამტკიცებ, რომ თავისი სიმწირითა და სიღარიბით კმაყოფილი კაცი ჭეშმარიტად ღვთის დარი უნდა იყოს”.
* * *
„ბრიყვი არც თავის სახლში უქნია ღმერთს და არც სხვისაში, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ სიბრიყვის საძირკველზე სიბრძნის შენობას ვერ ამოიყვან”.
* * *
„ღმერთი ყოველთვის კეთილი გულის ზრახვასა სწყალობს”.
* * *
„ხუმრობა მახვილგონიერების გარეშე ვის გაუგია?” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ოჰ, სიღარიბევ, სიღარიბევ, არ ვიცი, რამ ათქმევინა დიდ კორდოველ პოეტს: ო, წმინდა ჯილდო, შენ ვერავინ დაგაფასა!”
* * *
„ძლიერნი ამა ქვეყნისანი რაგინდ უგუნურნიც უნდა იყვნენ, უტვინონი და ჭკუათხელნი, ღვთის შეწევნით, ხანდახან მაინც ახერხებენ მართალი სამართლის ქმნას”.
* * *
„მამაკაცებო – ფრთხილად იყავით: თუ გინდათ ქარს არ გაატანოთ თქვენი ფული, ქალებთან ხუნტრუცს ერიდეთ”.
* * *
„ძალგულოვნება კუჭზეა დამოკიდებული და არა პირიქით, კუჭი – ძალგულოვნებაზე”.
* * *
„ყოველ დღეს რაღაცა ახალი მოაქვს: ხუმრობა სავსებით სერიოზული შედეგით გვირგვინდება და მასხრად ამგდებნი თვითონვე გამოდიან გამასხრებულნი”. – (ავტორი გენია.ჯი)