ამონარიდები ნოდარ შამანაძის მოთხრობიდან – „გატეხილი სეიფი”

„ – ხანდახან ვნანობ, სწავლის გზა რომ ავირჩიე და წიგნქექაობა ხელობად გავიხადე. მიჯობდა ბუხართან მივმჯდარიყავი და ნაცრის ქექვა დამეწყო. დღეებსაც გავაცუცურაგებდი და წუთისოფელსაც მოვჭამდი უდარდელად, ხალისიანად”. - (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ბედისწერით დაღუპულ ადამიანზე აუგი რავა უნდა თქვა, თავისი უბედურებაც ეყოფა, მარა ზოგჯერ ენა მაინც არ გიკავდება ადამიანს…” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – ხომ გაგიგონიათ, მთვრალმა რა თქვა და გულისაო?!”

* * *

„ – …ადამიანს ლეღვისფოთლისოდენა ყურები გაეზრდებოდა, საწყენი, გულისმომკვლელი და გასაკვირ-გასაოცარი ამბები რომ არ ესმოდესო, ცხონებული ბებიაჩემისგან გამიგონია. მართალიცაა”.

* * *

„ – რას გეტყვი, იცი? კაცს თუ ჭკუა აქვს, იქ არ შევა, საიდანაც ვეღარ გამოვა!” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – იტყვიან, ქორწილი უძაღლოდ არ ჩაივლისო”.

* * *

„ – ჩვენში დარჩეს და, პირუტყვს, მართლაც, მეტი ჭკუა აქვს ზოგიერთ ადამიანზე”.

* * *

„ – ძმამ ძმის ხორცი შეჭამა და ძვლები უბეში შეინახაო, არ გაგიგონია, შვილო?”

* * *

„ადამიანის ცხოვრებაში ზოგჯერ გამოერევა დღე, არასდროს რომ არ დაავიწყდება”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>