ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ხანდახან ადამიანის ენაც უძლურია, ამიტომ დადუმდება ხოლმე და მარტო თვალებიღა მეტყველებენ”. – გიორგი ნატროშვილი (თეთრხალათიანი კაცი) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ცოცხალმა კაცმა ხელი უნდა გაანძრიოს”. – ანა ზეგერსი (ლერწამი)

* * *

„საერთო საქმისათვის ცეცხლივით უნდა იწვოდე”. – ელიზბარ ზედგინიძე (დაუვიწყარი ზაფხული)

* * *

„ – ო, პედაგოგობა დიდებული პროფესიაა, მართლაც წმინდა მოვალეობაა!”

* * *

„ – ეს რა წესია, მე მიყვარდეს და სხვამ იწვალოს ჩემი სიყვარულისთვის!..” – (ფანჯარა მესამე სართულზე) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – რაკი ხუმრობა არ უყვარს, ზოგს ასე ჰგონია, დარდი არ ეცოდინებაო. არა, ძმაო, აგრე არ არის”. – გიორგი ნატროშვილი (თეთრხალათიანი კაცი)

* * *

„სახეზე კაცს ავსაც შეატყობ და კარგსაც”. – ანა ზეგერსი (ლერწამი)

* * *

„ – როდესაც მამაჩემისათვის უკითხავთ, ძია ნიკო, შენ ეს საიდან იციო, მას უპასუხია: ცხოვრებამ მასწავლაო”. – ელიზბარ ზედგინიძე (დაუვიწყარი ზაფხული)

* * *

„ – მე მგონია, რომ ყველაზე დიდი სიკეთე სიყვარულია. ყველაზე დიდი სილამაზეც სიყვარულია! ბედნიერება რაღაა?.. ყველაზე დიდი ბედნიერება ის არის, როცა ვინმე გიყვარს”. – (ფანჯარა მესამე სართულზე)

* * *

„ – ხომ გაგიგონია, მეტისმეტი – რეტის რეტიაო. გადაჭარბებული არაფერი არ ვარგა”. – გიორგი ნატროშვილი (თეთრხალათიანი კაცი) – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>