ამონარიდები ოთარ ჩხეიძის თხზულებიდან – „ჩემი სოფლის ეტიუდები”
„ – აკაკუნებენ და უნდა გაუღო, მტერი რო იყოს, უნდა გაუღო, უნდა შემოუშვა, უნდა დაეხმარო, ალბათ რაღაც გასჭირვებია, და, რახან გასჭირვებია, მტერიც ჰო მტერიც აღარ არის, – ადამიანია”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„დასაწყისი სიცოცხლისაა, დასასრული სიკვდილისა, დასაწყისი ხალისისაა, დანარჩენი წამებისა”.
* * *
„სატყვას თავისი მანძილი აქვს”.
* * *
„ცხოვრება ტანჯვისაა…” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ყველა მონაა თავისი სურვილისა”.
* * *
„ყველა თავის ღირსებას იცავს, როგორ რო მოუხერხდება”.
* * *
„სიავის მიბაძვას ძალღონე არ უნდა”.