ამონარიდები მიხეილ მრევლიშვილის მოთხრობებიდან…
„სახელი დაგორებული თოვლის გუნდის მსგავსია, ამბობენ, თუ ერთხელ მოსწყდა, ზვავივით გაიღებს ხმაურსო”. – (აქიმი და ხურო) – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ვინც ღვინოსა სვამს, ის კაცია, ვისაც ღვინო სვამს, ის არარაობა”. – (ორი მესვეურისა და თავთუხის ამბავი)
* * *
„ – სად არს მადლი შენი, უფალო, და რაი არს ცხოვრება ჩუენი? თუ გვშობ, რად გვაჭკნობ და თუ გვაჭკნობ, რაღადა გვშობ, ღმერთო! სად არს დასასრული სატანისა და სათავე შენი სიკეთისა. ნუღა-თუ შენშია ორივე ერთად, ჩვენი ცხოვრების მოკლე დღის და გრძელი ღამის დამწესებელო. და, თუ ასე არს, რად მოგვეცი ორივე ერთად, ერთის წყაროდამ შესასმელი, ტანჯვად და საამოდ ჩვენდა”. – (ცეცხლს მიეც)
* * *
„ – დედოფალო, გვირგვინი მუდამ სისხლითა საზრდოობს!” – (ცეცხლს მიეც)
* * *
„დედის გულიც სამყაროსავით უსაზღვროა”. – (წვეთი იმედისა და ორი ქილა კაკლის მურაბა) – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ – მოეკითხების ყველას წილისა წილ, – ჩაურთო დვინელმა.
- მოეკითხების, ქურდს და ავაზაკს შეენდობის, შივა და იპარვის, სცივა და გხდის. ერის მოღალატეს არა, ანანია!” – (ცეცხლს მიეც)
* * *
„მწუხარება აერთიანებს ჭირისუფალთა და ჭირთამთმენთ, მტერთა და მოყვარეთ”. – (ცეცხლს მიეც)
* * *
„უიმედო ადამიანი გაუთენებელ ღამესა ჰგავს. ცოცხლებში აღარ ჩაითვლება. ღამეს იმედი ათენებს”. – (წვეთი იმედისა და ორი ქილა კაკლის მურაბა)
* * *
„ – სულს ნუ იშფოთებ, დედოფალო, დასაბამიდან ასე არის – ხელისუფლება სისხლს მოითხოვს, ხელისუფალი დანას და თოკს”. – (ცეცხლს მიეც)
* * *
„დარდი რას არ ჩაგადენიენებს!” – (წვეთი იმედისა და ორი ქილა კაკლის მურაბა) – (ავტორი გენია.ჯი)