1. მე არა ვარ არანაირი დიადი ადამიანი,რადგან ისეთივე ნაძირალა ვარ,როგორიც ნებისმიერი თქვენგანი.მეც თქვენსავით და ხშირად,თქვენთან ერთადაც კი ვცდილობ გადავურჩე ამ დაუნდობელი ცხოვრების მორევს.

1. მე,პრაქტიკულად ეკლესიაში გავიზარდე.მამაჩემი სასულიერო პირი გახლდათ 60 წლის მანძილზე და ვლოცულობდით ყოველდღიურად.

1. გავა კიდევ 200 წელიწადი და დედამიწაზე რადიკალურად მაინც არაფერი შეიცვლება,რადგან ძველებურად იქნებიან ჭუჭყიანი და სუფთა ადამიანები.

1. საერთო ჯამში მე მიყვარს და ვაფასებ კრიტიკოსებს.ისინი არიან ადამიანები,რომლებთაც შესწევთ უნარი – რაღაც მომენტში აგაშენონ,შემდეგ დაგანგრიონ,ხოლო საბოლოოდ თუ კი გაგიმართლა და იღბლიანი ხარ ისევ ხელთავიდან აგაშენონ.

1. თუ კი ერთ ფილმში მაინც ხარ გადაღებული,სრულიად საკმარისია იმისათვის,რომ სიკვდილის წინ გაიღიმო.ხოლო მე კი მსურს სიკვდილის წინ ბოლო ხმაზე ვიხარხარო.

1. „მე ჩემს თავს სხვებისაგან განსხვავებით, ბედნიერად მივიჩნევდი და მივიჩნევ, რადგან ყოველთვის ყველანაირ სიტუაციაში გამოვიყენებდი იმას, რისი უფლება და საშუალებაც მქონდა”.

1. გავხდე ბედნიერი – ეს ყველაზე რადიკალური გადაწყვეტილებაა,რომელიც ოდესმე ცხოვრებაში მიმიღია.