„სწორად რომ მართონ, მმართველები თითქმის ღვთაებრივი სიბრძნით უნდა იყვნენ მორჭმულნი, რადგან თუ მათ სურთ სახელმწიფო სიკეთის გზით ატარონ, ჭეშმატიტება უნდა იცოდნენ და არა მისი უბრალო აჩრდილი.

მსოფლიო საკაცობრიო ისტორიაში ლეგენდად ქცეული ერთ-ერთი უდიდესი ძველბერძენი ფილოსოფოსი,სოკრატეს მოსწავლე და არისტოტელეს მასწავლებელი – პლატონი (დაახლოებით ძვ.წ.აღ-ით 427-347 წლები),მოითხოვდა,რომ ადამიანები წარმოვიდგინოთ იმ ფანტასტიკური არსებების სახით,რომელთა შესახებაც იგავურად მოგვითხრობდნენ წინაპრები.

” – წონასწორობის მქონე სულს არ შეუძლია იყოს ჭეშმარიტად შთაგონებული.შთაგონება მაშინ წარმოიშვება,როცა პიროვნების უნარი შებოჭილია ძალით,ავადმყოფობით ან რაიმე ღვთაებრივი გაცოფებით.