“მაშინაც კი,როდესაც თავშესაფარში ვცხოვრობდი,ანდა ქუჩაში დავეხეტებოდი და სარჩოს დავეძებდი,თავს მსოფლიოს უდიდეს მსახიობად ვთვლიდი.

“საშინლად მომწონდა იდეა,დაუდევარი და ძალიან ჭირვეული გმირი განმესახიერებინა.ეს სასაცილოს მხდიდა.ეს სწორედ ის ღირსეული სიღარიბე იყო,მოკრძალებული სიღარიბე,კონკის სიღარიბე,რომელიც ბაძავთ მათ,ვისაც უფრო მაღალი მდგომარეობა უკავია.

“იმ ორი წლის განმავლობაში,კეისის ცირკთან ერთად რომ გავატარე,თანდათან უარს ვამბობდი იდეაზე,თეატრის სცენაზე დიდი როლები განმესახიერებინა.