“რა დიდებაა! რა პატივი,რა მოწყალება მოიღეს საწყალ გვარნერის ოჯახზე.მათ უბადრუკ ქოხში სტუმრად მობრძანდა წმინდა დონატის კანონიკი მონსინიორ ჯუზეპე სტრადივარიუსი.ბოდიში,მონსინიორ! ჩვენთან ბნელა და სიბინძურეა.აი,აქ დაბრძანდით,მტვერი უკვე გადავწმინდეთ.ხომ არ ისაუზმებდით? თუმცა ყველისა და პომიდვრის მეტი არაფერი გაგვაჩნია.გმადლობთ,ჭეშმარიტად კეთილო ადამიანო…

” – წესიერი ადამიანი უნდა იყო. აი, ეს არის სწორი. ეს ზოგჯერ იმაზე ძნელია, ჩვიდმეტ წელიწადს კანონს რომ ემალებოდე”.