Tag Archives: ამონარიდი ანდრო ლომიძის დიდებული მოთხრობიდან – „მათხოვარი”
ამონარიდი ანდრო ლომიძის მოთხრობიდან – „ლოცვა”
„ – რა არის ასი წელი? ისეთი გრძნობა მაქვს, თითქოს ახლახან დავიბადე. წარსული? თანდათან დავიწყებას ეძლევა. და ის, რასაც აგრე სათუთად ინახავს მეხსიერება – ჩვენი ბავშვობა, თითქოს სადღაც, ოდესღაც ნახული სიზმარია.
ამონარიდი ანდრო ლომიძის დიდებული მოთხრობიდან – „მათხოვარი”
„ – რა არ ვიღონეთ, მაგრამ სიკვდილი ვერ ვძლიეთ, თვალმაისა, ხუჭუჭთმიანი გოგონა ვერ გამოვტაცეთ. ჩემი ქმარი ბავშვის სიკვდილმა სულიერად გატეხა და ფიზიკურად დააძაბუნა.