ფილოსოფიის ისტორიაში ორი ისეთი გენიალური ფილოსოფოსის სახელია ჩაწერილი ოქროს ასოებით, რომლებსაც თავიანთი შეგნებული ცხოვრების დიდი ნაწილის გატარება – მონობაში მყოფთ მოუხდათ. მათი სახელებია – დიოგენე სინოპელი და ეპიქტეტე.

ერთ-ერთი უდიდესი ძელბერძენი ფილოსოფოსი და მოაზროვნე – ეპიქტეტე (50-138 წლები),რომლის სახელიც – “გამოსყიდულს” აღნიშნავდა,ერთი პერიოდის განმავლობაში რომის ოდიოზური იმპერატორის – ნერონის მონას წარმოადგენდა.