” – ღმერთი თუ გიყვარს შენ,ზეზვა?! ქრისტე ღმერთი ჩვენი! ისე,ჩვენში დარჩეს და დიდი უცნაური ვინმე კი იყო ჩემმა მზემ:

” – არა, მაინც რანაირი, რა უცნაური ვართ ადამიანები: თითქოსდა დიდად გულახდილნი ვართ, თუ არა ვართ, ხომ ვცდილობთ რომ ვიყვეთ ასეთნი? თითქოსდა მისხალსაც აღარაფერს ვიტოვებთ გულში, თითქოსდა ყველაფრისაგან ვიწმინდებით და ვთავისუფლდებით, თითქოს არავითარ ხინჯსა და ცუდს აღარ ვიტოვებთ გულში, ძალიან გვინდა ვიყოთ კეთილნი, სათნონი, იობივით მომთმენი და ყველაფრის ამტანი.