„სანამ ვინმეს შინ შემოუშვებდე,ჯერ ძირფესვიანად უნდა გამოარკვიო,რა აბადია,ვისი შვილია,როგორი წარსული აქვსო”, – გვირჩევდა ონორე დე ბალზაკი.

„ჭეშმარიტად დიდი ხარ მაშინ,როდესაც არავისი სიძულვილი არ მიგყვება იმქვეყნად!”

„ხშირ შემთხვევაში სწორედ ის გვღადრავს ყელს,ვინც გვდარაჯობს”.

„არსებობენ ადამიანები,რომელთაც ღმერთი მხოლოდ მაშინ ახსენდებათ,როდესაც სხვა გზა არა აქვთ და მისგან მოითხოვენ მხოლოდ იმას,რისი აღსრულებაც თავად შეუძლებლად მიაჩნიათ,

„არაფერია ისე ძნელი,როგორც იმ ადამიანის დამორჩილება,რომელიც თავს ბედნიერად გრძნობს, და არაფერია იმაზე ადვილი,როგორც ბედისგან დაჩაგრულ კაცზე ბატონობა”.

„გულის ცვალებადობისაგან დამოუკიდებელი,რწმენაზე დაფუძნებული,აბსოლუტური სიყვარული – არის რელიგია”.