„სასამართლო დარბაზში,მოსამართლის დაშაქრულ მორალით აღსავსე სიტყვას როდესაც ვისმენ,საკუთარ თავს ვეკითხები,ნუთუ იმდენად დაავიწყდა საკუთარი ადამიანობა,როგორც მისი სიტყვებიდან ჩანს? ამიტომაც,მისი მოწყალების წინ ყვავილების თაიგულის გვერდით ტუალეტის ქაღალდიც რომ დაედოთ,ეს გაახსენებდა მას,რომ თვითონაც ისეთივე ადამიანია,როგორიც სხვები არიან”.

„კაცის ვალია,რისი მიცემაც შეუძლია,დაუბრუნებლად მისცეს იმას,ვინც ვერ შეძლებს გაცემულის უკანვე დაბრუნებას.კაცის ვალია,უარით არ გაისტუმროს უპოვარი,ვისი ხელიც მხოლოდ მისაღებად და არა მიღებულის დასაბრუნებლადაა გაშვერილი”.

„ისევე როგორც ერთი ფურცლის წაკითხვით არის შეუძლებელი მთელი წიგნის განსჯა,ადამიანის ერთი საქციელითაც შეუძლებელია მთელი მისი ცხოვრების განსჯა”.

„ბედი უნდა გქონდეს კაცს.ბედია საჭირო.იგი კი არ მოდის,დაბადებიდანვე თან ჰყვება კაცს.ეს არის საკუთრება,როგორც ცხვირი,როგორც ფეხი და სხვა დანარჩენი რამ; ზოგს აქვს ეს, ზოგს – არა”

„გავჩუმდეთ,იქნებ გავიგონოთ ღმერთის ჩურჩული”.

„ღმერთი ზეციდან მიწაზე ჩამოვიდა და სამშობლო დაერქვა”.

„ძალაუფლება მისი ბოროტად გამოყენების გარეშე მთელ თავის მომხიბვლელობას კარგავს”.

„რა არის სიმდიდრე, ფული, სახლ-კარი, ქონება? სიმდიდრეს,ჭეშმარიტ სიმდიდრეს ადამიანი საკუთარ გულში ატარებს.ესაა აზრები, ცოდნა, სიწმინდე და სიყვარული,ადამიანების სიყვარული”.