ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”

„ – ღმერთო, მე მიკვირს შენი! ერთხელაც არ დაგვენახვე და გინდა, რომ გირწმუნოთ! როგორ შევიძლებთ ამას, როდესაც ხილულზეც კი ეჭვი გვეპარება?!” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – კაცი მიმნდობიც არის და ეჭვიანიც და ამ მერყევი ბუნების გამო ზოგჯერ სიკეთესა და ბოროტებას ერთმანეთისაგან ვერ არჩევს…”

* * *

„მწარე ღიმილიც არსებობს, მაგრამ ეს ყველაზე უკანასკნელი ღიმილია ღიმილთა შორის…”

* * *

„ – ხვალინდელ დღეზე ადამიანებს ყოველთვის ბუნდოვანი წარმოდგენა აქვთ. გამონაკლისს მხოლოდ მეოცნებენი წარმოადგენენ. სოფელი დღევანდელი დღით ცხოვრობს. კაცს დღეს თუ საქმე კარგად მიუდის, ხვალინდელ უბედურებაზე, რამდენიც არ უნდა უჩიჩინო, ყურსაც არ შეიბერტყავს…”

* * *

„ძნელია საკუთარი თავის ხიფათში ჩაგდება, მითუმეტეს მაშინ, როცა იცი, არაფერი გამოგივა…” – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ერთი რამ კაცში კარგად არის მოწყობილი: საითაც მიდიხარ, თვალიც იქით იყურება”.

* * *

„მკვდრები ვის რას ერჩიან. მე უფრო ცოცხლების მეშინია…”

* * *

„კაცი იმდენად სუსტი ყოფილა, საკუთარი თვალით ნანახზეც შეუძლია ეჭვი შეეპაროს”.

* * *

„ – როგორ უნდა გავუმკლავდე ძლიერთა უტიფრობას…

- ნათქვამია, მოთმინებითა შენითაო”.

* * *

„პური არსობისა! ეს იყო მარადჟამს ადამიანთა საზრუნავი”. – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>