ამონარიდები მამია ასათიანის მოთხრობიდან – „ულექსო დღე”
„ადამიანმა ღმერთი რომ ჩვეულებრივი მომაკვდავივით კუბოში ნახოს, მაშინ მის თვალში ეს ქვეყანაც დაიშლება, ღმერთიც გაქრება და თავიც შესძულდება!” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„დედამიწა ყველაფრის დედამშობელად გაჩენილა ამ სამყაროში”.
* * *
„სიკვდილი ბოროტების დედაა, კაი კაცს წააქცევს თორემ…”
* * *
„სათევი ღამე ცისკრის ამოსვლამდეა ძნელგასაძლები, თორემ დილა ისე შემოვარდება, რომ მერცხალი ფრთის გაშლასაც ვერ მოასწრებს. ადამიანის დავაჟკაცებაც ასეა! ათი-თორმეტი წლის ასაკამდე ყველას ყმაწვილს ვეძახით, მერე კი იგი უცებ შეიყრის ბეჭებს და ძვალს გაიმაგრებს, უცებ წამოიზრდება და დამწიფდება”.
* * *
„ – ყოველ კაცს გაუმარჯოს, ვისაც ლექსის და სიმღერის გაგების ჯიგარი აქვს!”
* * *
„სასმელი სულ სხვა ფიქრსა და გონებას უდებს ადამიანს თავში”. – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
„ქართველ კაცს დასაბამიდან მოსდგამს ლექსის სიყვარული და რიდი. ჭირის დროს ჭირს ინელებდა და ლხინის დროს ლხინს იმდიდრებდა”.
* * *
„ – მზიან დილასავით ნათელი და საამური სიტყვა აქვს იმ დალოცვილ აკაკის. მისი ლექსი კაცსაც ეფერება და მიწა-წყალსაც”.