ამონარიდები რევაზ მიშველაძის მოთხრობებიდან…

„უნდა გქონდეს კაცს შენი საიდუმლო – რაღაცა გულში სამუდამოდ ღრმად დამარხული, სხვის ყურს რომ არ მიაკარებ და საჯიჯგნსაკამათოდ არასოდეს აქცევ”. – (მაგრამ ლოდინით დაღალულ ქალთა…) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„ – რომელი მორევიც დამახრჩობს, ჩემთვის ყველა ზღვაა”. – (ყვავილი)

* * *

„ – არ მითხრას არავინ, ქალის გატეხვა არ შეიძლებაო”. – (სევასტი)

* * *

„ – ოციდან ორმოც წლამდე ძალიან სწრაფად გარბის დრო. ცოლ-შვილს ეკიდები, შენს ბუდეს იწყობ, რაღაცას ჩალიჩობ, რაღაცას ნერვიულობ, შენი პრობლემები გიჩნდება და თავის ასაწევად, მისახედ-მოსახედად დრო აღარ გრჩება”. – (მაგრამ ლოდინით დაღალულ ქალთა…)

* * *

„და-ძმა რომ ერთად მიდის ქუჩაში, იმაზე კარგი არის რამე?” – (მაგრამ ლოდინით დაღალულ ქალთა…) – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

„არიან გოგონები, სხვანაირი თვალით რომ არ შეხედავ”. – (მაგრამ ლოდინით დაღალულ ქალთა…)

* * *

„ – არაყი საქმეჩი არ გამოდგების. ღალატი იცის, თორემ სხვაფრივ კაი არს, დარდის მტერია”. – (ზვიადაური)

* * *

„უარესიც ხმდების…” – (ზვიადაური)

* * *

„ – ხომ გაგიგონიათ, ბატონო, ჩვენც მართალი ვიქნებით, როცა აღარ ვიქნებითო.

- ეგრე არ არი, შვილო, ჩვენა ზოგჯერ მეტისმეტი სიჩქარითა ცუდსა კარგიც გავაყოლეთ. ვერ შევინახეთ ძველების სიტყვა, ვერ გადავარჩინეთ”. – (წამალი)

* * *

„არ გვესმის, არა, ადამიანებს ერთმანეთის”. – (მაგრამ ლოდინით დაღალულ ქალთა…) – (ავტორი გენია.ჯი)

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>