გენიალური ქართველი პოეტის - ნიკოლოზ ბარათაშვილის დაკარგვას,ალბათ,ვერასოდეს ვერ მოინელებს საქართველო,რადგან ამ ფაქტში ჩვენი ქვეყანა მხოლოდ გენიოსის დაკარგვას არ ხედავს.ამ ასაკში გენიოსები სხვაგანაც დაღუპულან.ბევრ ქვეყანას თან სდევს მათი დაკარგვით აღძრული სევდა,მაგრამ ბარათაშვილის დაკარგვას საქართველოსთვის კიდევ ერთი დიდი ტკივილი ახლავს. 

“ძნელად თუ ვინმეს უგრძვნია თავის დღეში ასე ძლიერად,ასე საოცრად ესოდენ მაღალი გრძნობა,უბრალო მოკვდავთათვის ძნელად გასაგები და ძნელად მისახვედრი; იშვიათად თუ ვინმეს დაუღვრია ასეთი წრფელი ცრემლი სიყვარულის ტაძრის წინაშე და არავის ხომ გული არ დაუწვავს და ნაცრად არ უქცევია სიყვარულის საკურთხეველზე,როგორც ბარათაშვილს”.

გენიალური ქართველი პოეტი - ნიკოლოზ ბარათაშვილი წერდა:

“მრწამს,რომ არს ენა რამ საიდუმლო უასაკოთაც და უსულთ შორის და უცხოველეს სხვათა ენათა არს მნიშვნელობა მათის საუბრის”.