Category Archives: ფრაზეოლოგია

„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„ჩვენ იმ ადამიანებზეც კი ძალზე ცოტა რამ ვიცით, ვისაც ახლოს ვიცნობთ”.

„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„ქვეყნის მთავარ სატკივარს დღემდე ვერავინ უშველა: ხალხს კუჭი ვერ ამოუძღო”. 

სომერსეტ მოემის ნააზრევი…

„ვის არ უთქვამს ტყუილი, თანაც ერთი კი არა – ასზე არა ნაკლები”.

ჯალალედინ რუმის ნააზრევი…

„მე დიდხანს დავეძებდი ღმერთს ქრისტიანთა შორის, თუმცა ის ვერ ვიხილე ჯვარზე; ვიყავი ინდუსებისა და ბუდისტების ტაძრებში, თუმცა მე იქ ღმერთის კვალიც კი არსად არ შემხვედრია;

უილიამ შექსპირი წერდა…

„დიდი ტკივილია შვილთა უმადურება… ეს იმას ჰგავს, რომ პირმა კბენა და ღრენა დაუწყოს ხელს, რომელიც აწვდის მას საზრდოებას”.

კონსტანტინე გამსახურდია წერდა…

„რამდენადაც საზიზღარია დაშინებული კაცი, იმდენად მშვენიერია შემკრთალი ქალი”.

„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„მოუფრთხილდით თქვენში ადამიანს”.

თედორე დოსტოევსკი წერდა…

„ადამიანი უგუნური თუ არ არის, საშინლად უმადური მაინც გახლავთ! ფენომენალურად უმადური! ისიც კი მგონია, რომ ადამიანის საუკეთესო განსაზღვრა ეს არის: იგი ორფეხზე მოსიარულე, უმადური არსებაა”.

„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„იმაზე ეშმაკური არაფერია, კაცი რომ საკუთარ თავს თამაშობ”.

სტენდალი წერდა…

„მე ვნახე როგორ იმსხვრეოდა ბევრი რამ, რაც სამარადისო მეგონა!”