1. „მაწანწალა ცხოვრებისთვის ადამიანს სამიდან ერთი რამ მაინც უნდა იზიდავდეს: მქადაგებლობა, ხელოვნება, ან ფსიქოანალიზი. აი, ამ სამიდან თუ ერთ-ერთის მიმართ მაინც არ იჩენთ მიდრეკილებას, დიდხანს ვერ იხეტიალებთ”. – ჰარუკი მურაკამი

1. „ხალხის უმადურებას  რომ კიდევ შეეძლოს ჩემი გაკვირვება, მაშინ შენს უმადურებასაც გავიკვირვებდი”. – ჰენრიკ სენკევიჩი

1. „არავის შეუძლია და უფლებაც არა აქვს, გულგრილი დარჩეს იმ ადამიანის მიმართ, რომელსაც უყვარს”. – საბაჰათინ ალი

1. „ღმერთიც თუ წამართვით, მწუხარებაში ვიღამ მანუგეშოს, მე ხომ აღარავინ მეყოლება!” – მაქსიმ გორკი

1. „ნათქვამია: სხვისი ხელით გველის მოგუდვაა კარგი ან სხვისი ხელით ეკლის კრეფაო”.

1. „ზოგჯერ ადამიანი წყაროში საღებავს ჩაყრის, რათა გაიგოს, რა მანძილზე აღწევს მისი მოქმედების სფერო, მაგრამ შეიძლება წლები გავიდეს, ვიდრე სადმე, იქ, სადაც ეს აზრადასც არ მოუვა, წითელი ფერის წყალს იპოვის”. – ჰაინრიხ ბიოლი

1. „იქ, სადაც სიმკაცრეა საჭირო, ლმობიერება უადგილოა, ლმობიერებით მტერს მეგობრად ვერ გაიხდი და, პირიქით, უფრო მეტად გადაიკიდებ”. – საადი

1. „იცით, ადამიანი უცნაური ქმნილებაა. სრულიად უიარაღო მსოფლიოს წინაშე, ამასთანავე რა გაქანების, ძალის მქონე… ამ ძალას მსოფლიო ვერ დაიტევს. ადამიანი იბადება ცხოვრებისათვის სრულიად მოურგებელი, ყოველ მწერზე უფრო შიშველი, უფრო უძლური, რადგან მწერებს მაშინვე შეუძლიათ რაღაც გააკეთონ. მერე კი ნელ-ნელა ამ ადამიანში იღვიძებს უზომო ბატონობისმოყვარულობა… ხომ საოცრებაა?” – ჟან კასუ

1. „ადამიანის უმაღლესი დანიშნულებაა ცხოვრებაში – იყო იქ, სადაც ყველაზე საჭირო ხარ”. – კონსტანტინე ლორთქიფანიძე

1. „ეჭვს გარეშეა, არ არსებობს იმაზე უარესი საქციელი, ვიდრე ყველაფერზე სანახევროდ ხელის აღებაა… ის ღმერთისთვისაც დაკარგულია და ქვეყნისთვისაც”. – ფრანსუა მორიაკი