Tag Archives: თამაზ ჭილაძის ლექსები
თამაზ ჭილაძე – „და თენდებოდა ჩუმად, უჩვენოდ…”
მესიზმრა კლდიდან ნაჟონი წყალი
დაღლილმა ღმერთმა პეშვით დალია,
ოთარ ჭილაძე – “ვაჟკაცური დამიდია ღმერთთან ფიცი”
ვაჟკაცური დამიდია ღმერთთან ფიცი:
ყოველ წუთას გორდას უნდა ვლესავდე…
თამაზ ჭილაძე – “თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია”
თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია,
ცოტა მინახავს, ცოტა მსმენია,