Tag Archives: თამაზ ჭილაძის ლექსები

თამაზ ჭილაძე – „ჩემი წუხილი ვის მივაწვდინო”

ჩემი წუხილი ვის მივაწვდინო,

ვის ვუთხრა,

თამაზ ჭილაძე – „და თენდებოდა ჩუმად, უჩვენოდ…”

მესიზმრა კლდიდან ნაჟონი წყალი

დაღლილმა ღმერთმა პეშვით დალია,

ოთარ ჭილაძე – “ვაჟკაცური დამიდია ღმერთთან ფიცი”

ვაჟკაცური დამიდია ღმერთთან ფიცი:

ყოველ წუთას გორდას უნდა ვლესავდე…

თამაზ ჭილაძე – “თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია”

თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია,

ცოტა მინახავს, ცოტა მსმენია,