„ქალღმერთო, მეუფეო – მთვარეო, რა მსუბუქად დაცურავ იგავმიუწვდომელი ეთერის ტალღებში, შენ ირგვლივ რომ კამკამებს! შენა ხარ ქართა და ცვართა გამრიგე.

„ჩემი ხალხის ბედ-იღბალი – ეს საკუთრივ ჩემი ბედ-იღბალია!”

„სადაც ფიქრი უშიშია და შუბლი ამაყად შემართული,

სადაც ცოდნა უფალია საკუთარ თავის,

„დედა სხვაა და ცოლი სხვა, დედა, შეიძლება კუზიანი იყოს და გიყვარდეს, სოფლის გიჟივით შარა-შარა დაწანწალებდეს კაბაწამოხდილი და მაინც გიყვარდეს, რადგან იმის გაჩენილი ხარ, ღმერთმა დაავალა იმას შენი დედობა

„სამშობლოს არჩევანის უფლება ჯერ ძეხორციელს არა ჰქონია. არც მე შემეძლო საქართველო ამერჩია სამშობლოდ.

„ეჰ, ჩვენი მტრების დაწყნარება რომ მართლაც შეიძლებოდეს, თვითონ ჩვენი ღვთის პირისაგან გავარდნილი დიდებულები არ მოისვენებენ, აშლიან ქვეყანას, ძმათამკვლელ ომებს გააჩაღებენ

„რა ნატიფი და დახვეწილია ქალთა მოდგმა! გადასხვაფერებაში, პირფერობაში არაჩვეულებრივად მოხერხებული, უნარიანი არიან,

„ნდობას, რომელიც ყველა ამერიკელის ეროვნულ თვისებად ითვლება, კომერსანტები სარფიანად იყენებენ. ისინი მოტყუებით ან მუქარით გვახვევენ თავს თავიანთ საქონელს,