„რამდენი ადამიანია ქვეყანაზე, რომელიც სხვა არაფერია, თუ არა უგულო და უნამუსო, ცივი, ლიპი ჩრდილი. აბა ერთი ნახეთ, როგორი იღბალი აქვთ! მათმა მოქნილმა გრძელ-გრძელმა ხელებმა იციან, როგორ ჩაებღაუჭონ ოქროს, პატივს, ორდენებს, მათი გველის ენა ადვილად პოულობს გზას დიდებულ პირთა და მაღალი წრის მზეთუნახავთა გულებისაკენ…

„თურმე ასეთი ყოფილა სიცოცხლე, ამაო და წარმავალი მოვლენა. სიცოცხლე კაცს ტანჯავს დაუსრულებლად, სიკვდილი კი უტანჯველად მოდის. სიკვდილი და ძილი ხომ ერთი და იგივეა.

“მომავალი არ არსებობს ჩინელისთვის,მით უფრო  – მომავალი სიცოცხლის საზღვრებს მიღმა.საყურადღებოა,რომ ჩინელს,სკეპტიკურად რომ შესცქერის ადამიანის მომავალ ცხოვრებას,ამავე დროს არ აინტერესებს მთელი სამყაროს მომავალიც,

„რელიგიის გამასხარავება არამც და არამც არ შეიძლებაო,გვეუბნებიან და სწორადაც გვეუბნებიან.მიუხედავად ამისა,ბიწიერებათა მხილება აუცილებელია,რამეთუ ამ ქვეყნად ერთ-ერთი ყველაზე უფრო გაცვეთილი აფორიზმი გვასწავლის,რომ