Category Archives: სხვა

ზუფარ ფატკუდინოვი “რუსი ხალხის” შესახებ წერს…

თანამედროვე რუსი მწერალი და იურიდიულ მეცნიერებათა დოქტორი – ზუფარ ფატკუდინოვი,ძალიან უარყოფითად არის განწყობილი თავისი თანამემამულეების მიმართ.თავის ერთ-ერთ ნაშრომში ფატკუდინოვი რუს ხალხს შემდეგი სახით ახასიათებს:

შონ ო’კეისი წერდა…

“სანამ ამოდის და ჩადის მზე,სანამ მოიქცევა და უკუიქცევა ზღვა,სანამ გალობენ ფრთოსნები და ყვავილები ყვავიან,სანამ იდგებიან მთანი,სანამ ბიჭს კლავს გოგოს სურვილი,

მიხეილ ქვლივიძის ნააზრევი…

“ქართველი კაცი ბუნებით მსახიობია და ყოველთვის ისეთი გატაცებითა და კმაყოფილებით თამაშობს თავის როლს,რომ ხშირად არც აინტერესებს: რა სპექტაკლში მონაწილეობს?!”

ფრაზეოლოგია “რეკლამის” შესახებ…

1. ”თვით ღმერთსაც კი სჭირდება ზარები”. – ფრანგული გამონათქვამი

ტარიელ ჭანტურია – “პარიზი.თბილისი…”

“პოეტები პროვინციაში იბადებიან,პარიზში კი კვდებიან.

პოეტები პროვინციაში იბადებიან,თბილისში კი კვდებიან.

აისინიგიორო პუი – “ეპიზოდი”

როგორც ცნობილია,ჩინეთის უკანასკნელმა იმპერატორმა - აისინიგიორო პუიმ (1906-1967 წლები),თავისი ცხოვრების განმავლობაში უამრავი განსაცდელი გამოიარა.ტახტზე ასვლისას სამი წლის ასაკში მყოფმა (ჩინეთში ადამიანის ასაკს მისი ჩასახვის დროიდან ითვლიან.შესაბამისად,”ტახტზე ასვლის დიდი ცერემონიისას” პუი ორი წლის გახლდათ) აისინიგიორომ ბავშვური გულუბრყვილობით განაცხადა: “არ მინდა აქ დარჩენა! სახლში მინდა!” – და ეგებ მისთვის ჯობდა კიდეც სახლში რომ გაეშვათ.

“ბულბული”

ერთ-ერთ შორეულ ქალაქში გალიის ბულბულების პირველობა ჩატარებულა გალობაში.კონკურსში მონაწილე თითოეულ ბულბულს ათი წუთი ჰქონია მიცემული და ამ ათ წუთში უნდა ემღერა,რაც იცოდა.

ტარიელ ჭანტურია – “სიტყვა-მოგზაური”

“ვინ ჯეიმზ კუკი,ვინ მიკლუხო მაკლაი! – სიტყვაზე დიდი მოგზაური არ არსებობს.იგი ყველგანაა ნამყოფი.ყველა კონტინენტი მოვლილი აქვს.მთვარეზეცაა ასული (თუ ჩასული…).კოსმოსშიც ბევრი უტრიალია,მეძავის კალთაში ღამეები უთევია,

ალექსანდრე სოლჟენიცინი – „რას ნიშნავს იყო – ინტელიგენტი?!”

„წლების მანძილზე მიხდებოდა ჩავფიქრებოდი ამ სიტყვას – ინტელიგენციას. ჩვენ ყველას ძალიან გვიყვარს თავის მიკუთვნება მისთვის, არადა, რომ არ ვეკუთვნით ყველანი?!.

ელისო ვირსალაძე – “ეპიზოდი”

ერთ-ერთ უდიდეს ქართველ პიანისტსა და მრავალი საერთაშორისო მუსიკალური კონკურსის გამარჯვებულს – ელისო ვირსალაძეს ჰკითხეს: