“ერთ დღეს ინდოელმა ბრძენმა,თავის მსმენელებს უთხრა:

- “ამ სამყაროში,აბსოლუტური ჭეშმარიტება არ არსებობს”.ასეთი წინადადებით გაოცებულმა ერთ-ერთმა მსმენელმა ბრძენს შეეკითხა:

როგორც ამბობენ,ბუდას თავისი მოსწავლეებისათვის განსაკუთრებით უყვარდა ერთი საკმაოდ საინტერესო ისტორიის მოყოლა:

ერთი არაბი მეცნიერი,ყოველდღიურად დაიდოდა მოციქულ მუჰამედთან.ერთხელაც მუჰამედმა მეცნიერი გვერდზე გაიყვანა და უთხრა:

მოლა ნასრედინი ერტ-ერთ ჩაი-ხანაში ყველას უმტკიცებდა,რომ იგი ღამითაც ისევე კარგად ხედავდა ყველაფერს,როგორც დღისით.მის ამ სიტყვებს კი დამსწრე საზოგადოება სიცილითა და ირონიით შეხვდა.ერთ-ერთმა ჩაი-ხანის სტუმარმა ნასრედინს შეფარული სარკაზმით ჰკითხა:

ერთ-ერთი ბრძენი,რომელიც მეფესთან აუდიენციაზე სასახლეში იმყოფებოდა,მიღების პროცედურიდან იმდენად გადაიღალა,რომ მოსასვენებლად იქვე ოთახში მდგომ დივანზე წამოწვა.ამ დროს უცაბედად ამავე ოთახში მეფე შემოვიდა,რომელმაც დაინახა რა მდივანზე წამოწოლილი “სტუმარი”,მეტად გაბრაზდა:

ერთ-ერთ ბრძენს საკუთარმა მოსწავლემ ჰკითხა: