Tag Archives: ჩინგიზ ყაენი – “ეპიზოდი”
ჩინგიზ-ყაენი – „ეპიზოდი”
ჩინგიზ-ყაენის პირადი გვარდია, რომლის გამუდმებული ზრუნვის ქვეშაც იმყოფებოდა იგი ძალაუფლების განმტკიცების შემდეგ, – 10 000 ერთგული და კარგად გაწვრთნილი მებრძოლისაგან იყო დაკომპლექტებული.
ჩინგიზ-ყაენი – „ეპიზოდი”
„კარგი მეომარი ის კი არ არის, ვინც ბრძოლაში მდიდრული საჭურველით შედის, და ბრძოლის ველიდან ხელცარიელი ბრუნდება, არამედ ის, ვინც ბრძოლაში ცარიელი ხელით შედის და უკან მდიდრული საჭურველით ბრუნდება”- ო. – ასე უქადაგებდა ოდესღაც თავის შვილიშვილს – მუჰამედ-სულთანს
ჩინგიზ-ყაენი – „ეპიზოდი”
სხვადასხვა ისტორიული და ლიტერატურული წყაროების თანახმად,თავისი გულ-მხეცი ხასიათით ცნობილ მონღოლთა იმპერიის პირველ ყაენს - თემუჩინს (1162-1227 წლები) სხვა მამებივით ბავშვების ნებივრობა არ ყვარებია.
ჩინგიზ-ყაენი – “ეპიზოდი”
ისტორიკოსის – სირაჯ ალ-დინ ჯუზჯანის ჩანაწერებში ვკითხულობთ ერთ მცირე ისტორიას,სადაც მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი მონღოლი მხედართმთავრის – ჩინგიზ-ყაენისა და მის კარზე მომსახურე იმამის მეტად საინტერესო დიალოგია ასახული.კერძოდ: იმამმა თურმე ერთ დღეს გაუბედავად შეჰკადრა ყაენს:
ჩინგიზ ყაენი – “ეპიზოდი”
მონღოლთა მიერ დაპყრობილი ათასობით ქალაქიდან მხოლოდ ერთი გახდა ჩინგიზ ყაენის სტუმრობის ღირსი.როგორც წესი,გამარჯვების გარდაუვალობაში დარწმუნდებოდა თუ არა,დიდი ყაენი თავის მხლებლებთან ერთად მოშორებით დასცემდა ბანაკს და საქმეს მისი ჯარისკაცები აგვირგვინებდნენ.