„ღმერთი იმას სწყალობს, ვისაც მხრებზე თავი აბია”.

„ცხოვრება უზარმაზარი თოვლის გუნდაა, მუდამ ქვევით მიგორავს და არასოდეს აგორდება ზევით, რომ საწყის მდგომარეობას დაუბრუნდეს, ვითომ არაფერი მომხდარიყოს”.

„ადამიანმა რომ იცოდეს, როგორ უნდა იცხოვროს, არასოდეს მოკვდებოდა”.

„ – ერთი კაცი იყო, დანტე, და ამბობდა – ჭეშმარიტად ამაყი ადამიანი, ვინც თავისი ფასი იცის, შურის ცოდვას არასოდეს გაივლებს გულში, რადგან სჯერა – არ არსებობს ისეთი ადამიანი, რომელიც შურს აღმიძრავსო”.

„სინდისმა ერთი თუ გაიღვიძა, კაცმა არ იცის, რას მოიმოქმედებს”.