Category Archives: სხვა
ოსკარ უაილდი “დესპოტიზმის” შესახებ წერდა…
“არსებობს სამი სახე დესპოტიზმისა.უპირველესად – არიან დესპოტები,სხეულზე რომ ხმარობენ ძალადობას.მეორე – დესპოტები,სულზედ რომ ბატონობენ, და ბოლოს – დესპოტები,ერთნაირ ძალადობას რომ ხმარობენ სულზე და სხეულზედ.
ჰენრი სენტ-ჯონ ბოლინგბროკის ნააზრევი…
“ზოგიერთი ინტელექტუალი ბრძანებს,რომ ეშმაკობა – ესაა მხოლოდ მახინჯი ან მლიქვნელური სიბრძნე.მე უმალ ვიტყოდი,რომ ესაა სიბრძნის ნაწილი,ოღონდ ყოვლად უბადრუკი ნაწილი,
კონსტანტინე უშინსკი – “დედა-ენის” შესახებ წერდა…
“წაართვით ხალხს ყველაფერი და ის ყველაფერს დაიბრუნებს.მაგრამ თუ ენა წაართვით,მას ვეღარასოდეს შექმნის. (ავტორი გენია.ჯი) მოკვდა ენა და მოკვდა ხალხიც!
“გალაკტიონი თუ გალაქტიონი?!”
გენიალური ქართველი პოეტისა და “პოეტთა მეფის” - გალაკტიონ ტაბიძის (1891-1959 წლები) „სახელის” შესახებ არა ერთი დავა და კამათი გამართულა.იმთავითვე მიდიოდა პოლემიკა იმის შესახებ – ”გალაკტიონი” თუ “გალაქტიონიო”.
“მისოფონია”
“მისოფონია” - ინგლისურ ენაზე “Misophonia”,სიტყვა-სიტყვით აღნიშნავს – “ზიზღს ხმების მიმართ” და იგი წარმოადგენს ფორმას შეუწყნარებლობისა ხმების მიმართ.
ოთარ მეღვინეთუხუცესის ნააზრევი…
“ნახეთ,რამდენი მშვენიერი რამ არსებობს ქვეყანაზე: ბუნება,ქალის სილამაზე,ვაჟკაცობა,ნამუსი,ნიჭიერება.ხედავთ,ეს პატარა მარცვალი,ადამიანი რომ ჰქვია,რამდენის შემძლე ყოფილა?
ზაქირ ად-დინ მუჰამად ბაბური – “ბაბურ-ნამე”
“ბაბურ-ნამე” - ინგლისურ ენაზე “Baburnama”,ითარგმნება როგორც “ბაბურის წიგნი” ან შესაძლოა ითარგმნოს,როგორც – “ბაბურის ჩანაწერები”.იგი წარმოადგენს თემურიდი მხედართმთავრისა და დიდ მოგოლთა იმპერიის დამაარსებლის,პოეტის,შემოქმედისა და მწერლის -ზაქირ ად-დინ მუჰამად ბაბურის (1463-1530 წლები),მოგონებების უნიკალური ისტორიული და კულტურილი ღირებულების წიგნს,დაწერილს ჩაგატაიურ ენაზე (შუა საუკუნეების შუააზიურ-თურქული სამწერლო-სალიტერატურო ენა).
იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთემ “გერმანელ ერს” უწინასწარმეტყველა…
” …ერთხელაც იქნება და ბედისწერა დასჯის გერმანელ ხალხს,დასჯის იმიტომ,რომ მან უღალატა თავისთავს და არ სურს,იყოს ის,რაც სინამდვილეში არის.(ავტორი გენია.ჯი) სამწუხაროა,რომ მას არ ესმის მომხიბვლელობა ჭეშმარიტებისა;
ეგნატე ნინოშვილის ნააზრევი…
„გასული ცხოვრება ადამიანისა ადამიანისვე უსამართლობით დაღვრილი სისხლით მოსვრილია, იმ გასული ცხოვრების შვილი აწმყოში იმავე უსამართლობისაგან დაღვრილს სისხლში
“დიდასკალეინოფობია” – სკოლაში სიარულის შიში…
“დიდასკალეინოფობია” - წარმოადგენს ერთ-ერთ სახეობას გავრცელებული ფობიებისა,რომელიც შესაძლოა განვითარდეს ამა თუ იმ ბავშვში ცუდი სასკოლო გამოცდილების მიღებისაგან,რომელიც დაკავშირებულია რაიმე საგნის,ამ შემთხვევაში სკოლის მიმართ შიშთან.