1. „მე დედაკაცებზე სიმართლეს მაშინ ვიტყვი, ერთ ფეხს სამარეში რომ ჩავდგამ. ვიტყვი, კუბოში ჩავხტები და სახურავს გადავიფარებ – აბა, მომწვდნენ მაშინ!” – ლევ ტოლსტოი

„აგერ, ქვეყანა ხომ დიდია, ქვეყანაზედ კი ადამიანები დადიან – ერთი, ორი, ერთი, ორი, ჰაიდააა, მიდიი… მაგრამ ვის საით გაუწევია, ან რას აპირებს, ერთიმეორისა ნაკლებად უწყიან. მით უმეტეს რომ, ზოგმა თავადაც არ იცის, საით მიჩინდრიკობს”. – გურამ რჩეულიშვილი

„რა გაეწყობა – მეფის ხვედრია, კარგის ქმნისთვის ავი მოისმინოს…” – ალექსანდრე მაკედონელი

1. „ავადმყოფობამ, სიკვდილის არ იყოს, სქესის, სოციალური მდგომარეობის, ასაკის და სხვა ნიშნების მიხედვით ადამიანების გარჩევა არ იცის”. – ნათია ფანჯიკიძე

1. „სიცოცხლის მიწურულში, გულწრფელად შემიძლია ვთქვა, რომ არაფერი ქვეყნად, თვით სიცოცხლეც კი, არ ღირს იმად,

1. „ადამიანი ადამიანურს ცხოვრებას მოვითხოვ, იმ გვარს ცხოვრებას, რომელზედაც უფლებაცა მაქვს, და უნდა მომეცეს…” – ალექსანდრე ყაზბეგი

1. „ჩემი ცხოვრების მთავარი მიზანია შევინარჩუნო ღირსება: სიყვარულშიც და სიძულვილშიც”. – რანგეა რანგჰავი

1. „ეჰ, რა ვუთხრა ჩვენს წუთისოფელს! არ გაგაჩენს ღმერთი – ქვეყანას ვერ ნახავ. გაგაჩენს და – დარდსა და უბედურებას არ გამოგილევს! ასეა, ასე”. – ჩინგიზ აითმათოვი

1. „არაფერი უზომოდ”. – ქილონი

1. „მოკვდავი ორ ღმერთს, რა თქმა უნდა, ვერ გაუძლებდი!” – დიონისე სოფისტი