„ნუთუ არც მტკვრისა, არც რიონისა და არც ალაზნის ნაპირებზე ერთიან აზრის ყვავილნი აღარ ხარობენ? ჯეჯილი საერთოის აღარ იმკება? ნუთუ ზოგთ – გაერთიანება მხოლოდ გათავისიანებად გამოესმით?!”

„ვერა გრძნობ, რომ სამშობლო დედაზე, მამაზე და ყველა სხვა წინაპარზეც უფრო ძვირფასია, უფრო წმინდა, უფრო საყვარელი და, როგორც ღმერთის, ისე კაცის თვალშიც, უფრო მეტი თაყვანისცემის ღირსი;

„მე აღმოვაჩინე, რომ საერთოდ ადამიანია მონა; რომ მისი ბუნება ძირითადად მონურია – ან სხვას ემონება, ან საკუთარ თავს;

„ზოგი რამ ჩვენი ბრალია: ყოველი ყორანი ორბად უნდა მივიღოთ!”

„ჩვენი მტრები ისეთივე ადამიანები არიან, როგორებიც ჩვენა ვართ. აი, რატომ არ შეიძლება მათი ნდობა”. – კარელ ჩაპეკი

„საერთოდ, მიიჩნევენ, რომ, სადაც დიდია თავისუფლება, სრული უწესრიგობაც იქ იწყებაო”.

„მე თუ მკითხავთ, თავად ადამიანობა მობეზრდა ადამიანს, არ გამოადგა, ვერ მოიხმარა როგორც თავად უნდოდა და სანაგვეზე მოისროლა ძველი ქუდივით”.

„ამ ქვეყანას ძვლებისგან აქვს გალავანი”.