Monthly Archives: აგვისტო 2018

ზაზა ბიბილაშვილი – „სიყვარულის ახსნა”

სათიბში მიჯნური მთვარე დაბანცალებს.

იციან – იწვიან ვარსკვლავთა ნარგისნი.

ვინსენტ ვილემ ვან გოგი – „ეპიზოდი”

ბიოგრაფები გვამცნობენ, რომ გი დე მოპასანისა და ემილ ბერნარის მსგავსად, საროსკიპოების ხშირი სტუმარი გახლდათ ისეთი გენიალური ნიდერლანდელი ფერმწერი და გრაფიკოსი, როგორიც იყო – ვინსენტ ვილემ ვან გოგი (1853-1890 წლები).

მზისა და მთვარის დაბნელება – „ეპიზოდი”

გვიანი ანტიკური ხანის დიდი რომაელი ფილოსოფიის ისტორიკოსის – დიოგენე ლაერტის (180-240 წლები) მიერ შედგენილი უნიკალური მანუსკრიპტების შესწავლის შედეგად მეცნიერებმა ფენომენალური სახის ინფორმაცია მიიღეს.

„დაუჯაბნელი მეომრის ტრადიცია”

აფრიკის კონტინენტზე მაცხოვრებელი ერთ-ერთი აფრიკული ეთნოსის – ზულუს ხალხში, რომელნიც დღემდე პირუთვნელად იცავენ თავიანთი წინაპრების – ჩაკის დაუჯაბნელი მეომრების მკაცრ ადათ-წესებს, სხვა უამრავ უცნაურ ტრადიციასთან ერთად, ზულუსელი ჭაბუკების „მეომრად გახდომის” უცნაური ტრადიციაცაა გავრცელებული.

კონსტანტინე ლორთქიფანიძე – „ნუ დაგვავიწყდება, რომ…”

„სიტყვის სიკვდილი კაცის სიკვდილივით არის. ეს უნდა გვახსოვდეს მუდამ და ასე უდარდელად,

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„არ არის ჩემს რწმენაზე უფრო მტკიცე და მგზნებარე, რწმენისა, რომ შებორკილი მოაზროვნე აჯობებს გონებაჩლუნგ ჯალათებს, რომ დაჩაგრული მშრომელი აჯობებს მძვინვარე მოძალადეს, ცოდნა დასჯაბნის სიცრუეს!..” – ვასილ იანი (ჩინგიზ-ხანი)

კარელ ჩაპეკი – „ყვავილი”

„იცით, ყვავილი რაღაცით ქალს ჰგავს: როდესაც ქორფა და მშვენიერია, თვალს ვერ მოსწყვეტ, მისი სილამაზის ცქერით ვერ გაძღები ,

ინდიელების შესახებ…

„მათ შორის არ არიან გაღატაკებული და უპატრონოდ დატოვებული ობლები… ისინი მეტად საქმიანი არიან და ცდილობენ გადალახონ დაბრკოლებანი ისეთივე ენერგიით, როგორც ამას სჩადის ყველა ევროპელი ვაჭარი.

რაფაელ სანტი – „ეპიზოდი”

როგორც ცნობილია, გენიალური იტალიელი მხატვარი და არქიტექტორი – რაფაელ სანტი (1483-1520 წლები), რომელსაც დიდებულად ემარჯვებოდა ზედმიწევნით ზუსტად გადმოეცა ადამიანის გარეგნობა და მისი განუმეორებელი სულიერი ცხოვრება, სულ სხვაგვარი გატაცებით მუშაობდა მადონას სახის შექმნაზე.

დონატელო – „ეპიზოდი”

მას შემდეგ, რაც დონატელოდ ცნობილმა აღორძინების ხანის ერთ-ერთმა უდიდესმა მოქანდაკემ – დონატელო დი ნიკოლო დი ბეტო ბარდიმ  (1386-1466 წლები) მისთვის შეკვეთილი წინასწარმეტყველის მარმარილოს ქანდაკებაზე დაასრულა მუშაობა,