“სიმართლის დიდ მხატვრად” წოდებულ გენიალურ ესპანელ მხატვარს – დიეგო როდრიგო დე სილვა ველასკესს (1599–1660 წლები),

“მეხსიერებამ და გონებამ წინ გამისწრეს,რათა საიქიოს დამიცადონო”, – სიცოცხლის უკანასკნელ ეტაპზე წერდა გამხმარ სხეულიანი,კბილებ ჩაცვენილი და ნახევრად დაბრმავებული ბერიკაცი,ბერიკაცი კი არა და – “ტიტანი” – მიქელანჯელო ბუონაროტი (1475–1564 წლები).ნახევრად დაბრმავებული “ტიტანი”,

სხვადასხვა ისტორიული და ლიტერატურული წყაროების თანახმად,თავისი გულ-მხეცი ხასიათით ცნობილ მონღოლთა  იმპერიის პირველ ყაენს - თემუჩინს (1162-1227 წლები) სხვა მამებივით ბავშვების ნებივრობა არ ყვარებია.

ისტორიული წყაროები ირწმუნებიან,რომ თამბაქოს კულტურა საქართველოში, და ზოგადად,ამიერკავკასიაში პირველად XVII საუკუნის პირველ ნახევარში გამოჩნდა.სახელდობრ სულხან-საბა ორბელიანის ლექსიკონში და, მაშასადამე,

სპარსეთის იმპერიაში იძულების წესით წასხმულ ტყვედ აყვანილ ან მოტყუებით სამუშაოდ ჩაყვანილ ელინებს (ბერძნებს),მათ შორის საუცხოო ხელოსნებსა და მხატვრებს,სპარსელები ერთობ სასტიკად ექცეოდნენ და, რაც მთავარია,