Tag Archives: პოეზია

ანვარ აჯიევი – “შენ მეკითხები – რა გქვია?”

შენ მეკითხები – რა გქვია?

მე გიპასუხებ – ყველას გულისკენ

ლია ლიქოკელი – “ხომ არ ფიქრობ,ვინმე მოვა,როცა კვდები”

ხომ არ ფიქრობ,ვინმე მოვა,როცა კვდები:

ხომ შეიძლება,ხელები დაიგრძელო და საფლავში გადაიყოლო.

მუხრან მაჭავარიანი – “ამ ქვეყნად მოსვლა ჩემი და შენი”

ამ ქვეყნად მოსვლა ჩემი და შენი,

თქვი! – ნუთუ მარტო იმიტომ ღირდა, - 

ტარიელ ხარხელაური – “გოგო,რომელსაც უყვარდა წვიმა”

მომესურვილე,

გზას ყეფით მივდევ,

ზურაბ ლობჟანიძე – “მჭერმეტყველება სიმართლეს კრძალავს!..”

მჭერმეტყველება სიმართლეს კრძალავს!..

თქვენ გეცინებათ? – აღმერთებს ძალას!..

ტარიელ ჭანტურია – “ნაწყვეტი სართულიანი გინებიდან”

ზოგისათვის – საუკუნე,

ზოგისათვის იყო წამი!

მუხრან მაჭავარიანი – “ქვეყანა დაღუპა შურმა”

ქვეყანა დაღუპა შურმა

(უღმერთოდ იცინის ღმერთი).

ვაჟა ხორნაული – “ამქვეყნად ყველა აღმართზე”

ამქვეყნად ყველა აღმართზე

ღმერთის იმედით ვიარე,

ჯემალ აჯიაშვილი – “აბა,რა გითხრა ჩემო კარგო”

აბა,რა გითხრა ჩემო კარგო, – მთელი ეს წლები,

წესს რომ გვიგებს და გვაბურთავებს,როგორც წესია, - 

ჯემალ აჯიაშვილი – “შიშით ჩამკვიდრდა კიდურებში ზამთრის სიზანტე”

შიშით ჩამკვიდრდა კიდურებში ზამთრის სიზანტე,

შიშმა აოტა კაენიდან მოდგმა აბელთა,