“ექვსი წლის ვიყავი,როცა მზარეული მსურდა გამოვსულიყავი,შვიდი წლისას ნაპოლეონი,ამის შემდეგ ჩემი პრეტენზიები პროფესიასთან მიმართებაში ყოველდღიურად იზრდებოდა.

„გაზაფხულის პირზე, მარტის ცვალებადიან დღეს, – აი, ხან რომ ჟინჟღლავს და მზე სუსტად გამოანათებს ხოლმე, – გინახავთ ღობის ძირას მიმალული,

” – არისტოტელე ონასისი ძალიან ჭკვიანი იყო,მაგრამ ეგოისტი და რაც “დიდმა მამამ” (Big Papa) მისცა (მხედველობაში ჰყავდა ღმერთი),არ იმყოფინა.ციფრებით გამოიტენა თავი.ერთიანი და ზედ მიწერილი ბევრი ნული სთხოვა ღმერთს და იმანაც მისცა.

1900 წლის ზაფხულში გაეტანო ბრეშიმ რევოლვერის ორი გასროლით მონცაში მოკლა უმბერტო I.დედოფალმა მარგარეტმა “ლოცვა” გამოაქვეყნა ქმრის ხსოვნის პატივსაცემად.ჯუზეპე ვერდი ღელავდა.უნდოდა,ამაზე მუსიკა დაეწერა.რამდენიმე ნოტი დაწერა,მაგრამ ხელი და ფანტაზია აღარ ემორჩილებოდა.

“იაკობ გოგებაშვილი ღირსია,რომ ქართველმა ხალხმა სიცოცხლეშივე ძეგლი დაუდგას”.