Tag Archives: ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის მოთხრობიდან – „კეთილი სიტყვა”
„კარგი, მოსაწონი, მშვენიერი, ყველას უნდა მხოლოდ მას, ერთადერთს ერგოს, ერთადერთს ეკუთვნოდეს”.
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის მოთხრობებიდან…
„ზოგი ადამიანის გულს ოქროს თვისება აქვს. ათასი წელიწადიც ეგდოს ჯეღლსა, ნაგავსა და უწმინდურობაში, ამოიღებ, გაფერავ და ისევ ოქროა”. – (ავტობუსი N37)
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„ეჰ, ძილით აშენებული კაცი არავის უნახავს ჯერ”.
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„ნათქვამია, მასპინძელი სტუმრის ვირიაო”.
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„გზას არავინ ეკითხება, სად უნდა მიიყვანოს მგზავრი”.
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„აი დედასა, რა შეუბრალებელი მტერია ხნოვანება ადამიანისათვის”.
ამონარიდები ბორის ჩხეიძის რომანიდან – „მწვანე ხოდაბუნი”
„ყურში ჩაწვეთებულ სიტყვას მთის ერთი ადგილიდან მეორეზე გადადგმა შესძლებია”.