1. “ვფიქრობ,ცხოვრება მარტოობაა,რომელსაც დროდადრო ამრავალფეროვნებს საზოგადოება და არა – საზოგადოებრივი ცხოვრება,რომელსაც დროდადრო ამრავალფეროვნებს მარტოობა”. – ფილიპ ლარკინი

1. “ადამს – შეუძლია,არ სცოდავდეს; ქრისტეს – არ შეუძლია,სცოდავდეს; ჩვენ – არ შეგვიძლია,არ ვცოდავდეთ”. – ნეტარი ავგუსტინე

 1. “100 წლის რომ გავმხდარიყავი დედა და 100 წელი უცხოეთში დავრჩენილიყავი,შენ რომ შინ მეგულებოდი: ფესვები მაქვს-მეთქი მიწაში,ასე ვიტყოდი…

1. ”მე მირჩევნია თვითონ ვაკეთო რამე,რამაც შესაძლოა,სხვისი უკმაყოფილება გამოიწვიოს,ვიდრე უკმაყოფილო ვიყო სხვათა ქმედებით და არაფრის შეცვლა არ შემეძლოს”. – ლი სიანლუნგი

1. “ფილოსოფოსებო,ნუ ეძებთ ფილოსოფიურ ქვას,თორემ მას ყელზე დაგკიდებენ!” – სტანისლავ ეჟი ლეცი

1. “დიდი ძალაა ხალხი – მაშინაც,როცა იგი ხალხია, და მაშინაც,როცა იგი ბრბოა. და ყოველთვის შეიძლება ამ,ეგრეთ წოდებული ხალხისა თუ ბრბოის აყოლიება – გინდა რაიმე ლამაზი ფრაზით,გინდა ნამაძღრევზე მორჩენილი ნასუფრალის გადაგდებით”.

1. “სამეგობროდ ეძიეთ ისეთი ადამიანი,რომელსაც თქვენზე გაცილებით დიდი ცოდნა აქვს”. – რობერტ შუმანი

1. “მაიმუნმა იმდენი კოცნა ჩიტი,იმდენი ეფერა,რომ სიცოცხლე მოუსწრაფა”. – ლეონარდო და ვინჩი

1. “როგორ უნდა დაწერო რა არის სამშობლო? ვერც მე დავწერდი…” – ერლომ ახვლედიანი

1. “ადამიანებს მეფე კიროსის დროიდან,რომელმაც ბრძანა,გაეროზგათ ზღვის სრუტე,როცა იქ გავლისას ქარიშხალმა მისი გემები დალეწა,დიდად ჭკუა არ მომატებიათ”. – პიეტრო პერუჯინო