Tag Archives: სხვა
ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი – „რაკი ჩემიანებისგან განუყოფელი ვარ…”
„რაკი ჩემიანებისგან განუყოფელი ვარ,რაც არ უნდა ჩაიდინონ,მაინც არასოდეს განვუდგები.არასოდეს გავკიცხავ გარეშე პირთა წინაშე.თუკი შევძლებ ვიკისრო მათი დაცვა,კიდეც დავიცავ.შემარცხვენენ?
„ახია ჩვენზე!”
„ეშინიათ,ეშინიათ ყაზბეგისა.იმიტომ რომ,ყაზბეგმა სიმართლე იცოდა.სიმართლის მცოდნენი კი სახიფათონი არიან.ჩვენთვისაც მოკვდავებისათვის,რადგან ძილს გვიფრთხობენ,ლუკმას გვიმწარებენ და არ გვაცლიან მშვიდად განვლიოთ დღენი,სამადლოდ რომ მოუგდია ღმერთს ჩვენთვის.
ასე გენიალურად აღწერა „მარადიული ქალაქის” ღამე და დილა კონსტანტინე პაუსტოვსკიმ
„ღამე დიდებული,ვითარცა შორეული წარსული,ჩამოსწოლოდა „მარადიულ ქალაქად” წოდებულ რომს.გეგონებოდათ,ღამეული ზეცა ატლანტებს შეუდგამთ თავიანთ განიერ მხრებზე და დაღლილობისაგან მიწისაკენ სულ უფრო მეტად და მეტად დახრილები,ვარსკვლავებს მიწასთან აახლოვებენო.
„შენთვის ყველაზე მძიმე წუთებში,შენთვის საძულველ ხალხთან,ისე უნდა დაიჭირო თავი…”
„შენთვის ყველაზე მძიმე წუთებში,შენთვის საძულველ ხალხთან,ისე უნდა დაიჭირო თავი,რომ ისინი საპასუხო სიძულვილით კი არ განიმსჭვალონ,არამედ საკუთარი არარაობა იგრძნონ
ალექსანდრე ფლემინგი – „ეპიზოდი”
მას შემდეგ,რაც გენიალური შოტლანდიელი ბაქტეოროლოგი და მიკორბიოლოგი – ალექსანდრე ფლემინი ათენის აკადემიის წევრად იქნა არჩეული,
Genia.Ge-ს რჩევა მომავალ თაობას…
„ყური მიგდეთ: როდესაც გაიზრდებით უდრეკი და შეუპოვრები იყავით,გაჭირვებამ არ შეგაკრთოთ,ყველაფერი მოიკელით,ოღონდ ერთს მიაღწიეთ – ისწავლეთ! მე ვერას გავხდი და იქნებ თქვენ მაინც გაგიღიმოთ ბედმა”.
ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ეპიზოდი”
გენიალურმა ფრანგმა რომანტიკოსმა მწერალმა – ვიქტორ-მარი ჰიუგომ (1802-1885 წლები) თავისი ხანგრძლივი ცხოვრების გზაზე უამრავი ტრაგედია გადაიტანა: 1843 წელს ლიტერატორს ქალიშვილი – ლეოპოლდინა გამოეცალა ხელიდან,რამაც,როგორც ბალზაკი შენიშნავდა,ჰიუგო ათი წლითაც კი დააბერა
ფრანჩესკო პეტრარკა – „ეპიზოდი”
დანტე ალიგიერთან ერთად რენესანსის ფუძემდებელმა გენიალურმა იტალიელმა პოეტმა და ჰუმანისტმა - ფრანჩესკო პეტრარკამ (1304-1374 წლები) თავისი ცხოვრების გარკვეული პერიოდი უცხოეთში გაატარა.
ფრანც კაფკას მიმართვა ადამიანებისადმი
ებრაული წარმომავლობის მქონე გენიალური ჩეხი მწერლის - ფრანც კაფკას (1883-1924 წლები) საფლავის ყორეზე, ძველი აღმოსავლური ჩვეულების მიხედვით, კენჭები აწყვია: სილას აფთარი ადვილად თხრიდა და ყოველი გამვლელი ვარდებული იყო საფლავზე ერთი ქვა მაინც დაედო.
ჯორჯ გორდონ ბაირონი წერდა…
„მოდი,გზა მივცეთ გაბედულ აზროვნებას,გონიერებისაგან სამარცხვინოდ განდგომა იქნებოდა აზროვნების უდაო უფლებაზე უარის თქმა.