ამას არ უნდა დასტური სხვისი! -

კარგა ხანია ვიცი:

ყოველ საღამოს, როცა მინდა დავწერო ლექსი,

როცა ბავშვები ეზოს ნუშებს ეთხოვებიან,

საქართველოში,

მხარეში, სადაც

ნადირო, ტყე-ტყე წანწალი, – ოი რა მძიმე ყოფილა…

მიწას, -

ჩემსას, შენსას, მისას, –

არა, გეთაყვა,

ახლა ცხოვრება –

ტყუილუბრალოდ გაზაფხული კოხტაობს ახლა,

ტყუილუბრალოდ ვენახებში ტირიან ვაზნი;