ჩამქრალ სანთელს ისევ ვანთებ,

გულზე დადნეს, მადლია,

არის სხვადასხვა ხასიათი, – კარგი და ცუდი.

ერთიც, მეორეც, ეგუება ცვალებად ტაროსს;

რა ვქნათ? სიცოცხლე გვწადიან,

ჩვენ ვცოცხლობთ, როგორც პეპლები,

თუ უნებურად ბედმა გამთიშა

შენგან, ვინც მუდამ გულით მინდოდი,

სისხლით მორწყულ ქართულ მიწას, ისევ სისხლის წვიმა ელის,

მტერმა ბევრჯერ დაამიწა, ბევრჯერ აღსდგა რისხვად მტერის,