Category Archives: პოეზია

ნიკო სამადაშვილი – “გარეთ”

გამოვალ გარეთ,გავიხურავ უიღბლო ჭიშკარს,

მივესალმები ჩემ ეზოს წინ ატუზულ ხეებს,

ჯემალ აჯიაშვილი – “დახშული იყო ცა და მიწა”

დახშული იყო ცა და მიწა, – თითქოს ედემის

ბაღს მორღვეოდა შარავანდი, და მზე ჭიოტა

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XVI”

რად არ გწადია,შეებრძოლო სისხლიან ტირანს,

ჟამთასრბოლაში მეუფებით თავს რომ იწონებს?

ვაჟა ხორნაული – “უფალი გეტყვის სიტყვებსა”

გულს რომ პეშვივით შეუშვერ

ციდან წამოსულ წყაროსა - 

ზურაბ ლობჟანიძე – “ვემზადები წასასვლელად”

ვემზადები წასასვლელად,

ვსუფთავდები ნელ-ნელა…

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXII”

შენც თუ გარგუნა ბედმა ჩემი ცხედრის ხლება და

თუკი შენს თვალწინ მიწად მექცა ხორცი და ძვალი,

ანვარ აჯიევი – “შენ მეკითხები – რა გქვია?”

შენ მეკითხები – რა გქვია?

მე გიპასუხებ – ყველას გულისკენ

ლია ლიქოკელი – “ხომ არ ფიქრობ,ვინმე მოვა,როცა კვდები”

ხომ არ ფიქრობ,ვინმე მოვა,როცა კვდები:

ხომ შეიძლება,ხელები დაიგრძელო და საფლავში გადაიყოლო.

მუხრან მაჭავარიანი – “ამ ქვეყნად მოსვლა ჩემი და შენი”

ამ ქვეყნად მოსვლა ჩემი და შენი,

თქვი! – ნუთუ მარტო იმიტომ ღირდა, - 

ტარიელ ხარხელაური – “გოგო,რომელსაც უყვარდა წვიმა”

მომესურვილე,

გზას ყეფით მივდევ,