Category Archives: პოეზია

“დედას!”

ყველაზე მეტად შენ მდარდობ დედა,

შენ მისთვის გაჩნდი ჩემზედ იჯავრო,

გიგლა ჭინჭარაული – “ორი ლექსი ვაჟას”

ვინ გადათვალა გრძნობები,

გაბედა სიტყვა ჭკვიანი?

თინათინ მღვდლიაშვილი – “დავით”

აღმაშენებელი თბილისს მობრძანდება

ყალყზე შემდგარი რაშით,

“მოხევური დალოცვა”

პირმა დაგლოცასთ ღვთისამა,

ნაწილმა ბარძიმისამან,

ყრუვ გიორგი (მგელიაშვილი) – “ანდერძი”

ფიქრებშია ვარ გართული,

ცრემლი ჩამამდის თვალზედა,

ელიზბარ მგელიაშვილი – “სამოცჯერ თეთრი ყვავილი”

ვემდურით წუთისოფელსა

უსამართლობის ქმნაზედა,

ანა კალანდაძე – “ბოშა ქალი”

და რა ქალი?! ხელის გულით სატარები…

რა თვალები?! ელვის ცეცხლის დამჭერი…

ნიკო გომელაური – “როგორი იყო?.. აბა რა ვიცი…”

როგორი იყო?.. აბა რა ვიცი…

ასე ამბობენ – ჰქონდა წვერები,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXI”

შენი სახეა ნუთუ,ღამით ჩემთან რომ მოდის,

და დამძიმებულ ქუთუთოებს ძილს არ ანებებს?

ნოდარ ჟიჟიაშვილი – “ო,ღმერთო ჩემო…”

ო,ღმერთო ჩემო,რა დრო მოვიდა,

რა უწმინდური დადის მრავალი…