„კი მაგრამ, ადამიანებმა მაინც როგორ ამოიჭამეს თავი, როგორ გადაშენდნენ? – როგორ და, ჯერ ერთი, ისე, რომ ერთმანეთს ეომებოდნენ, მეორეც ზღვის ტალღებს ეწირებოდნენ, მესამეც, ერთმანეთს ნთქავდნენ; ბევრმა მათგანმა საკუთარი ხელით მოისწრაფა სიცოცხლე, ბევრი უქმად ყოფნამ დაალპო, ზოგმა წიგნებს დააკლა თავი,

„არისტოტელეს შეხედულებით, განსჯის საწყისი განცვიფრებაა, გრძნობა, რომელიც ადამიანს სიყმაწვილისას ახასიათებს;

„ადამიანური გულის ჭეშმარიტი თვისებებია – ღირსების გრძნობა, სიამაყე, თანამგრძნობა და სიბრალული. ადამიანი ცდილობს გამოიყენოს ისინი მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს გახლავთ საძირკველი, რაზეცაა დაშენებული მთელი ადამიანური ისტორია,

„მონობა და თავისუფლება ზნეობრივი კატეგორიაა და არა სოციალური;