ოსმალეთის იმპერიის სულთნის – ბაიაზიდ II (1447-1512 წლები) მმართველობის წლებში, ქვეყნის დედაქალაქ სტამბოლში სულთანთან შესახვედრად ჩასული სხვადასხვა ქვეყნის ელჩები ვალდებულები იყვნენ თურქული აბანოებით ესარგებლათ, რადგან ფადიშაჰს განსაკუთრებით აღიზიანებდა ადამიანს რომ ცუდი სუნი ასდიოდა, რომელიც რაღა თქმა უნდა, დაუბანლობისაგან იყო გამოწვეული.