„ზოგის სიტყვა სიტყვა არ არის, უბრალოდ ხმაა! ხმას კიდევ ერთნაირად გამოსცემენ წინა და უკანა პირიდან”.

„ – ახ, რა კაცი მოკლეს, – ამბობდა ანტონი, – ახ, რა კარგი ადამიანი მოკლეს…

„მე სინდისით ვიყო დასვენებული, ამაზე მეტი ქება და სახელი არ მინდა. სახელი როგორ გააბედნიერებს კაცს, თუ სინდისი აწუხებს. როდესაც სინდისიანია კაცი, დასვენებული, ბედნიერიც მაშინ არის მხოლოდ”.

„სწორედ შესაფერი აქია უთქვამთ ქართველებს ლობიოზე. ლობიოს იმდენივე ამაგი უდგა ჩვენზე, რამდენიც ბატებს რომზეო”. – (ჩვენი სოფელი)

„რაც უფრო პირისპირ დგები ქვეყნიერებასთან, მით უფრო შეგაძრწუნებს საკუთარი უმწეობა. საკუთარი უმწეობით შეშფოთებული კაცი კი ცოდვის ბუდეა…”

„ – რაღა დაგიმალოთ, ბატონო, კომბინატი ქურდებით და მამაძაღლებით არის გამოტენილი. რომელი ერთი ჩამოგითვალოთ: ზელიმხანი გინდა,