ლეიფ ერიკსონი - ზედსახელად “ბედნიერი” (970-1020 წლები) – გახლდათ ისლანდიელი მეზღვაური და ნორვეგიული წარმომავლობის მქონე ისლანდიელი ვიკინგის – ერიკ წითურის ვაჟი,რომელიც ამასთანავე გახლდათ გრენლანდიის მმართველი.

“სპორტული სიარულის” ფუძემდებლად და ამ სახეობის “მამად” მიჩნეულია ამერიკელი - ედვარდ უეტსონი (1839-1929 წლები),რომელმაც 21 წლის ასაკში მეგობართან დადო სანაძლეო,იმის შესახებ,რომ ახლო მომავალში პრეზიდენტობას ვერ მოიპოვებდა ლეგენდარული – აბრაამ ლინკოლნი (რომელიც შემდგომ ამერიკის შეერთებული შტატების რიგით მე-16 პრეზიდენტი ხდება 1861 წელს).

გენიალურ ფრანგ მხატვარ-უნივერსალისტსა და იმპრესიონიზმის ერთ-ერთ ფუძემდებელს - ედუარ მანეს (1832-1883 წლები), დიდი სურვილი ჰქონდა საკუთარი ნამუშევრები გამოეფინა და გაეცნო ფართო საზოგადოებისათვის – “პარიზის 1867 წლის მსოფლიო გამოფენაზე”.

საფრანგეთის ცნობილი დედოფალი და რეგენტი - ეკატერინე მარია რომოლა დი ლორენცო დე მედიჩი (1519-1589 წლები),არა მარტო ისტორიული მოვლენებით ცნობილი დედოფალია,არამედ სწორედ მას ეკუთვნის ისეთი სიტყვის ხმარებაში შემოღება,როგორიც არის – “ნიკოტინი”.

ერთ-ერთი გამოჩენილი ფრანგი სწავლული,ეზოთერიკი და ბიბლიოთეკარი - გაბრიელ ნოდე (1600-1653 წლები),რომელიც კლასიკური ლიტერატურის,ფილოსოფიისა და მედიცინის შესანიშნავი სპეციალისტიც გახლდათ,იტალიელი კარდინალების – ჯოვანი ფრანჩესკო ბანის (1578-1641 წლები) და ფრანჩესკო ბარბერინის (1597-1679 წლები) მიერ მიწვეულ იქნა “მარადიულ ქალაქ რომში” ბიბლიოთეკარად.

გამოჩენილი რუსი პოეტი,ლიტერატურული კრიტიკოსი და მთარგმნელი - ანა ახმატოვა (1889-1966 წლები),ტრაგიკული ბედის მქონე ადამიანი იყო.მიუხედავად იმისა,რომ იგი თავად არასოდეს დაუკავებია “საბჭოთა ხელისუფლებას”,მისი სამი უახლოესი ადამიანი გახდა რეპრესიების მსხვერპლი,რამაც მის შემოქმედებაზე დიდი გავლენა იქონია.