„წარსული კულტურის ძეგლთან რომ მიიყვან ცოცხალს, იმ წუთშივე გაამჟღავნებს თავის ბუნებას იგი. განა მრავალი მოგზაური სიამოვნებით არა ბილწავს ისტორიულ ძეგლებს? უძველეს ფრესკებს თვალებს უფხაჭნიან,

„რა არის ერთი კაცის სიმართლე? იგი ხომ უაზრო ტვირთია, რომელიც მხოლოდდამხოლოდ წელს გწყვეტს, გღლის, გაოსებს. ერთი კაცის სიმართლე კატორღაა,

„გააჩერეთ ნებისმიერი კაცი და ჰკითხეთ, ბოროტი ხარ თუ კეთილიო, და მარტო ამ შეკითხვაზე კბილებსაც დაემშვიდობებით. რა გამოგვივიდა, კეთილი მეტი ყოფილა ბოროტზე თუ – პირიქით.

„ძალზე ძნელია ზუსტი სახელი მოუნახო ქალისა და კაცის ურთიერთსწრაფვას. სულიერი განწყობა და ფიზიკური ნდომა თავდაპირველად ისეა ერთმანეთში გადახლართული, რომ ვერ გაიგებ რა ამოძრავებს ადამიანს და რომელია პირველადი:

„იტყვიან, ადამიანი ყველაფერს ეგუებაო, მაგრამ არც ეს უნდა იყოს მთლად სწორი. უმძიმეს გაჭირვებაში მყოფი კაცის მდგომარეობა, ხშირად სავსებით აუტანლად ეჩვენებათ იმათ,

„რასაკვირველია, მამაკაცის ცხოვრებაში ქალი უდიდესი მოვლენაა, მაგრამ არც ის კაცი ვარგა, ვინც თავისი ცხოვრების მოწესრიგებას მხოლოდ ამ მხრივ ფიქრობს.

„მართლაც, რა ჯობია იმას, როცა კაცი დაიბადები, იშრომებ მშობელი მიწის წიაღში, დასტოვებ შთამომავლობას და ცხოვრებით მაძღარი მშვიდი მოკვდები შენს საწოლში, შენს ქოხში, უკანასკნელ წუთს ახლობლებით გარშემორტყმული?

„დაიმსახურო ძლიერთა ამა ქვეყნისათა აღიარება, ეს საკმაოდ საჩორითო საქმეა.