Tag Archives: პოეზია

ცოტნე არჩვაძე – „ამაო ცხოვრება”

როლებს ვირგებთ, მერე ვიღებთ და თვითონაც ვერგებით,

ცხოვრება კი ისე გადის, რომ უაზროდ ვბერდებით.

ჯემალ თოფურიძე – „გათენებულა”

გათენებულა,

სუსხი მისდევს გადაღლილ ლოთებს,

მიხეილ ქვლივიძე – „შენ ეი…”

შენ ეი, „ხმელეთ-ზურმუხტო”,

გამოიხედე აქეთ:

მიხეილ ქვლივიძე – „ჩემი საწუხარი”

ადრე წიგნებს ვკითხულობდით,

ჩვენი სულის მარჩენალს,

არჩილ სულაკაური – „ეპიტაფია”

გარდამხდა გარდასახდელი,

ანი,

ლილი ნუცუბიძე – „საქართველოს ღირსი”

დედოფალი შუშანიკ,

ჩუმი ლოცვა მისი,

დავით (დოდო) აბაშიძე – „დედის საფლავზე”

ვინღა მომეფეროს დედასავით,

ფიქრი აფთარივით მომახტება,

ბათუ დანელია – „ადამიანი”

წინ ისე მიდის, თითქოს არ სურს მოესწროს მკვდარ მზეს -

ამაო წინსვლა, ღმერთის შექმნილს, რად აქვს მისჯილი?!

ალუდა ქეთელაური – „აკეთე ის, რაც შენ გინდა”

აკეთე ის, რაც შენ გინდა,

თუ ნებას მოგცემს უფალი,

ზაურ ბოლქვაძე – „დედა საქართველოვ!”

დიდი იყავ!..

გფარეთ მკერდით!..