Tag Archives: სხვა
წიგნიდან – „მაო ძედუნის ციტატები”
1. „ატომური ბომბი – გახლავთ ქაღალდის ის ვეფხვი, რომლითაც ამერიკელი რეაქციონერები ადამიანებს აშინებენ. ერთი შეხედვით ის მართლაც საშინელი გეჩვენება,
რაინერ მარია რილკე წერდა…
„არა, მათხოვრებისაგან გამორჩევა ნამდვილად არ მინდა, მაგრამ ჩემს თავზე დიდი წარმოდგენა უნდა მქონოდა, მათებურად ცხოვრება რომ მომენდომებინა. ვერა, ვერ დავემსგავსები. არც მათსავით ძლიერი ვარ და არც მათი საზომები გამაჩნია.
გრიგოლ ორბელიანისეული “სიტყვის” განსაზღვრება…
“სიტყვა არის პირველი მიზეზი სწავლისა და განათლების მოფენისა ქვეყანაზე: სიტყვამ გამოიყვანა კაცი ველურისა მდგომარეობისაგან: სიტყვამ დაუმშვიდა მას მხეცური გული,ჰყო იგი ლმობიერ,მოსცა შებრალება და აღიყვანა სახიერებისა სიმაღლედ,სადაც სუფევს მეუფება სიყვარულისა და მოწყალებისა!
სხვადასხვა ქვეყნების “დევიზები”
1. ”ერთი ხალხი,ერთი ერი,ერთი ბედი”. – (გაიანას კოოპერატიული რესპუბლიკის დევიზი)
არჩილ ჯორჯაძე – დიმიტრი ყიფიანის შესახებ წერდა…
“როდესაც ზედმიწევნით გავეცნობით დიმიტრის აზროვნების ხასიათს,მის სოციალურ-პოლიტიკურ სიმპატიებს და ლტოლვილებას,დავრწმუნდებით,რომ ამ ადამიანის დასაფასებლად არ გამოდგება ჩვეულებრივი საზომი,რომლითაც ვზომავთ ინტელიგენტ-მოღვაწის ფიზიონომიას…
ჭაბუა ამირეჯიბის ნააზრევი…
„ადამიანის სიკვდილი სხვადასხვანაირად და სხვადასხვა მიზეზებით მოდის. მაგალითად, დგება დრო, როცა ადამიანს დიდი ხნით სიცოცხლით დაგროვებული გამოცდილების გამო აღარაფერი უკვირს, აღარაფერი აინტერესებს, აღარ ებადება კითხვები და მათზე პასუხის პოვნის სურვილი, რადგან ჰგონია, რომ უკვე ყველაფერი იცის, ყოველივე განვლილია და ახალი აღარაფერი შეიძლება იყოს.
იაკობ გოგებაშვილის ნააზრევი…
“არა გვგონია,რომ ჩვენს მკითხველებს შორის აღმოჩნდნენ იმდენად უბირის და ჩლუნგის გონების პატრონნი,რომ გადაასხვაფერონ ჩვენი სიტყვები, და დაგვაბრალონ უცხო ენათა შესწავლის უარყოფა.
ნელსონ მანდელას მოსაზრებები…
”მთელი ჩემი ცხოვრება აფრიკელი ხალხის ბრძოლას მივუძღვენი.მე ვიბრძოდი როგორც თეთრკანიანთა,ასევე შავკანიანთა ბატონობის წინააღმდეგ.
“სიბრძნის წუთი”
ფანჯარასთან ბულბულის გალია ეკიდა.ერთ ღამეს გალიასთან ღამურა მიფრინდა და ბულბულს ჰკითხა: დღისით რომ დუმხარ და ღამით გალობ,ეს რას ნიშნავსო.
ივანე ჯავახიშვილი წერდა…
“საქართველო მთლიანად მუზეუმია და ჩვენ ამას არ ვიყენებთ.რა საოცარი მოვლენაა,რომ დადგება თუ არა გაზაფხული,თითქმის ზამთრის პირამდე მთელი საქართველო,